به طور کلی، اگر شما دندان های خود را از دست داده اید، شما واجد شرایط برای ایمپلنت های دندانی هستید. به طور کلی، اگر شما دندان های خود را از دست داده اید، شما یک واجد شرایط برای ایمپلنت های دندانی هستید.
با این وجود، مهم است که شما در سلامت کامل باشید، زیرا برخی شرایط و بیماری ها وجود دارد که می تواند بر روی ایمپلنت های دندانی شما،تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال، دیابت کنترل نشده، سرطان ، عکس برداری با اشعه از فک و آرواره ، سیگار کشیدن، مصرف الکل، یا بیماری پریودنتال غیر قابل کنترل (اطراف دندانها) (منطقه آدامس) ممکن است بر روی اینکه ایمپلنت های دندانی به استخوان شما متصل می شوند، تاثیر می گذارد.
این خیلی مهم است که اجازه دهید جراح دندانپزشک شما با تمام داروهایی که مصرف می کنید ،مطلع شود، از جمله شرایط تجویز شده، داروهای جایگزین (گیاهی) یا بدون نسخه، وضعیت پزشکی شما ( در گذشته و حال)
اینکه ایمپلنت ها کجا و چگونه قرار می گیرد نیاز به ارزیابی دقیق از کلیه سیستم دهان و دندان (ناحیه ی شکاف تنفسی ، دهان، آرواره و فک)، که در آن عملکرد دندان ها. این امر مستلزم جمع آوری پرونده هایی است که شامل مطالعه مدل های دهان و آرواره (دندان های گاز زدن) شما و رادیوگرافی های تخصصی (اشعه ایکس) است که ممکن است شامل اسکن های سه بعدی به نام توموگرافی های کامپیوتری شناخته می شود (سی تی اسکن).
برنامه ریزی با کمک گرفتن از تصویربرداری کامپیوتری که ایمپلنت های دندانی را می توان در دقیقا موقعیت درست در استخوان قرار داد را تضمین می کند.
پاسخ به این سوال که چرا و چگونه وقتی دندان ها از بین می روند، استخوان بندی هم از بین می رود؟
استخوان نیاز به تحریک برای حفظ فرم و تراکم دارد. در مورد استخوان آلوئولار (استخوان های که در پشت دندان های جلویی قرار دارد ) که دندان ها را احاطه کرده و پشتیبانی می کند، تحریک لازم از خود دندان ها می آید. هنگامی که یک دندان از بین می رود، عدم تحریک باعث از دست رفتن استخوان آلوئولار می شود. در طی سال اول پس از از دست رفتن دندان و کاهش کلی در طول چند سال آینده، عرض استخوان 25 درصد کاهش می یابد.
دندان های بیشتری از بین رفته اند، بیشترکارکرد از دست رفته است. این مسِئله به مشکلات خاص زیبایی شناختی و عملکردی منجر می شود، به ویژه در افرادی که تمام دندان ها را از دست داده اند. پس از آنکه استخوان آلوئولار از بین رفت، استخوان زیر آن، استخوان پایه – استخوان فک پایین – نیز شروع به ریزش می کند .
چگونه می توان استخوان را برای ایمپلنت های دندانی حفظ کرد یا دوباره رشد داد؟
پیوند استخوان در حفره های خالی شده در هنگام از دست دادن یا حذف دندان می تواند به حفظ حجم استخوان مورد نیاز برای قرار دادن ایمپلنت کمک کند. تکنیک های جراحی برای بازسازی (بازتوزیع) استخوانی که از بین رفته است، به فراهم کردن مواد اصلی استخوان برای محکم کردن ایمپلنت استفاده می شود. در واقع، یک دلیل اصلی که ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته مورد استفاده قرار می گیرد این است که استخوان فک حفظ و نگهداری شود.استخوان برای سالم ماندن نیاز به تحریک و انگیزش دارد .
از آنجا که ایمپلنت های دندانی در استخوان ترکیب می شوند، آنها را تثبیت می کنند و از دست رفتن استخوان جلوگیری می کنند. جذب یا آشام دوباره یک فرایند عادی و اجتناب ناپذیر در استخوان از دست رفته است، در حالی که آن را دیگر پشتیبانی نمی کند و یا به دندان متصل نیست. فقط ایمپلنت های دندانی می توانند این روند را متوقف کنند و استخوان را حفظ کنند.
